- Jeżeli nie wyślą więcej Strażników do lasu - upominam Levanne - to bardzo bym chciała. Ale jeżeli nie to...
Podchodzę do niej i znowu ją przytulam. Lubię się przytulać. (xD)
A potem patrzę na Erachosa. Uśmiecham się do niego. Jeszcze raz patrzę na Levanne, podnoszę łuk z ziemi, odwracam się i biegnę do domu.

Zmrużył oczy delikatnie, dodając do tego uśmiech. Złapał ją za rękę, po czym pociągnął na ziemię. - Do zobaczenia? To takie smutne. - Jego krtań lekko zatańczyła w rytm śmiechu. Tak, trudno. Podwinął ręce pod głowę, nie odrywając wzroku od nieba. - Następnym razem nie będziesz mogła tego powiedzieć. Było by to przykre spotkanie. - Odparł poważnie, zacisnął usta w kreskę. Tyle młodych osób, kilka gnojków, będzie musiał zabić. Niewinne dzieci, doskonałych zabójców. Na myśl o zabójcach lekko się uśmiechnął. Najczęściej tacy znęcali się nad słabszymi, czyżby okazywał się poszukiwaczem sprawiedliwości? Bleah, po prostu nie mógł znieść myśli o torturowanych dzieciakach. Już lepsza ich śmierć błyskawiczna. Zmrużył oczy, mrucząc w rytm swoich myśli. Może wydać się Tobie, czytelniku, że jest on psychiczny. O nie, to jedyne zdrowe myślenie w takim przypadku. To, że nie trzęsie portkami przed Igrzyskami symbolizuje tylko jego dyscyplinę, oraz udaną grę twarzy. Był przekonany, że tak ma być, tak musi być.



//Ale przemyślenia xD//

Dotknął palcem opończy, którą zabrał podczas biegu. Wstał, patrząc na niebo, po czym pobiegł przed siebie. Sprint trwał przez kilka godzin, jednak została mu jedna rzecz do zrobienia.


z.t